تأثیر تراکم کاشت و دور آبیاری بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی در سورگوم علوفه‌ای

سورگوم علوفه‌ای رقم اسپیدفید در سه دور آبیاری چهار، هفت و ده روز در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی ایرانشهر مورد بررسی قرار گرفت آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. عامل اعمال دور آبیاری بعد از مرحله پنجه‌دهی در کرت‌های اصلی و تراکم‌های 8- 12- 15 سانتی‌متر در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. کاشت در تاریخ 15 اردیبهشت 1382 روی پشته انجام گرفت، خطوط کشت شامل 6 خط به طول 8 متر و فواصل بین ردیف 50 سانتی‌متر در نظر گرفته شد. صفات مختلف فیزیولوژیکی مربوط به اجزاء عملکرد در طول دوره رشد اندازه‌گیری شد و در انتها پس از تجزیه واریانس بین ارقام مقایسه میانگین انجام شده و بهترین دور آبیاری و تراکم مشخص گردید. در این آزمایش بهترین رژیم آبیاری انجام آبیاری در هر 4 روز و بهترین تراکم 12 سانتی‌متر انتخاب شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که علوفه تر در سطوح آبیاری چهار، هفت، ده روز در یک گروه قرار دارند در حالی که پس از خشک شدن میزان علوفه خشک در سطح آبیاری اول و تراکم دوم با میزان 13/37 تن در هکتار بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده است. درصد وزن خشک به وزن تر در سطوح مختلف آبیاری در سطح 5% تفاوت معنی‌دار داشت. و همچنین تراکم‌ها و اثر متقابل تراکم در سطوح دور آبیاری در سطح 1% دارای تفاوت معنی‌دار بود. اسید پروسیک موجود در برگ‌ها فقط در سطوح آبیاری دارای تفاوت معنی‌داری بود و بین تراکم‌ها و اثر متقابل تراکم در سطوح آبیاری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.